نوار بهداشتی یا نوار غزه

در ابتدا نمی خواستم در مورد این جنگ غزه بنویسم اما جاکش گری های جمهوری اسلامی بیش از این ها به نوشتن وادارم می کند.

اولا اینکه با شنیدن خبر ترکاندن پرس تی وی در نوار غزه بسیار سر کیف آمدم...هرکه ترکاندش دستش درد نکند.

اما قضیه اینکه می خواهم از هوچی گری های این چند روزه که من هم به برکت ماهواره از آن دور نبوده ام مقداری دور شویم و ببینیم این همه هوچی گری و تحصن و توحش و جو گیرنوار غزه،فلسطین،اسراییل،حملات هوایی،حماس،موشک،کودکی و بیانیه و خطابیه و اصلاحیه و ... برای چیست.

من هم مثل خیلی های دیگر از جنگ به شدت متنفرم....اما آیا جمهوری اسهالی و ایادیش تازه به این فکر افتاده اند که کودکان هم حقوقی دارند؟

سالانه میلیون ها کودک در سر تا سر جهان بر اثر عواملی چون گرسنگی، تشنگی، آب آلوده، وبا ، ایدز،طاعون ، آبله،کار اجباری ، کتک کاری والدین ،قتل های ناموسی، جنگ های زیادی که چون به جمهوری اسهالی ربطی ندارند مهم نیستند و هزار و یک بد بختی دیگر یا کشته می شوند یا تحت آزار روانی شدید قرار دارند...چرا جمهوری اسلامی از کودکی نمیگوید که در تانزانیا بر اثر خشکسالی و گرسنگی می میرد ؟

پس : این همه بیلبورد تبلیغاتی در شهر نصب کردن و تلویزیون را منبع تصاویر تکه شدۀ کودکان آن هم در ساعت اوج بیننده کردن با مقاصدی سیاسی صورت می گیرد و گرنه این رژیم پست فطرت و وحشی نه جان من و شما برایش مهم است نه جان شهروند ایرانی و نه جان کودک فلسطینی و نه گرسنگان آفریقا.تنها چیزی که برایش مهم است اسلام و گسترش اسلام است و چون اصولا در اسلام جان انسان ها به هیچ جای ولی فقیه محسوب نمی شود پس چه کشته شوید یا بکشید و چه بدهید یا بکنید در هر صورت برنده اید و جای شما در طبقۀ هفتم بهشت است. این رژیم اگر انسان دوست بود کمک های مالیش را به جای اینکه به توحش گرایان حماس بدهد به یونسکو می داد.

در ضمن مردمی که خربزه می خورند پای لرزش هم باید بنشینند. به حماس رای داده اند حالا هم نتیجۀ سیاست های حماس را می بینند.هنوز هم سران حماس با اینکه در حال ترکیدن هستند برای دنیا شاخ و شانه می کشند. این جماعت قلدر همان هایی هستند که با حملۀ انتحاری به مدرسۀ ابتدایی در اسراییل چندین کودک را کشتند....حال که قرعه برگشته در رسانه ها داد مظلوم نمایی و ننه من غریبم سر می دهند...این ها اگر امکانات جنگی آمریکا یا اسراییل را داشتند تا اسلام را جهانگیر نمی کردند دست بردار قضیه نبودند.حالا هم با اینکه با بدبختی و پارگی دست و پنجه نرم میکنند باز هم در اندیشۀ مقاومت و پارگی بیشتر هستند.یک آدم عاقل پیدا نمی شود به اینها بگوید اگر زورش را نداری سیخ در ما تحت قلدر محل نکن وگرنه سیخ را داغ شده و فلفل زده حواله ات میکند.

در ضمن در ادامه باید به این جا کش ها گفت اگر شما می روید پشت ساختمان های مسکونی و مدارس راکت می پرانید و مثل موش قایم می شوید باید تاوان آن را هم پس بدهید. من فکر نمی کنم که اسراییل موشک به آن گرانی را در مناطق مسکونی و به هدف کشتن بچۀ مردم بیندازد بلکه این سران شجاع حماسند که از امکانات عمومی برای راکت پرانی استفاده می کنند و خود را لابلای مردم عادی جای می دهند.

با این حال هر گاه دو ملت احمق به پست هم بخورند نتیجه از این بهتر نخواهد بود.تا یکدیگر را پاره نکنند ول کن قضیه نیستند.فعلا که 60 سال است که هیچ کدام پاره نشده اند.تا ببینیم فردا چه پیش آید...