وقتی سال نو ایرانی را با دیگر اعیاد سال نو مقایسه می کنم می بینم که تفاوت های بسیاری دارد.مثلا کریسمس. اول این که جشن سال نو کریسمس جشنی است که بر پایه مذهب مسیحیت پایه گذاری شده ...بنا براین اگر شما در دلتان اعتقادی به مسیح و این بساط ها ندارید انگار که سال نو بر شما کوفت شده و اصلا سال نو بر شما نمی چسبد.دوم اینکه یکی نیست به این ها بگوید آخر این وسط زمستانی چه وقت برای سال نو است؟ در اوج سرما اصلا عید سال نو نمی چسبد.حالا مدام شامپاین فرانسوی و امثال اینها به درو پیکرش بچسبانید تا گرم شوید.
به نظر من که بهترین هنگامه برای بزرگداشت سال نو و افتتاح آن همان آغاز بهار و نو شدن طبیعت است.
نمی دانم این بهار چه دارد که هنگام فرا رسیدن آن آدم احساس آزادگی، خوشی، و سر مستی می کند.انسان به یاد کودکی خود و شادی های همیشگیش می افتد.گویی هیچ فکری لطیف تر از فکر کردن به لحظۀ شروع بهار نیست.
در ابتدا می خواستم در مورد پخش تصاویر حرم قبر پرستی و بت پرستی رضا و کفترهایش از شبکه های ایرانی و دعای سال نو تازی که تلفظ آن گلو آدم رو به درد می آورد و متاسفانه هم به اشتباه مرسوم شده بنویسم اما از این قضایا می گذرم و آغاز بهار سر مست،نوروز خوش مشرب و سال نو را تبریک میگویم...به امید روزی که جشن های شاد جای چس ناله ها و مجالس عزا و گریۀ این امام و آن امام را بگیرد..
به نظر من که بهترین هنگامه برای بزرگداشت سال نو و افتتاح آن همان آغاز بهار و نو شدن طبیعت است.
نمی دانم این بهار چه دارد که هنگام فرا رسیدن آن آدم احساس آزادگی، خوشی، و سر مستی می کند.انسان به یاد کودکی خود و شادی های همیشگیش می افتد.گویی هیچ فکری لطیف تر از فکر کردن به لحظۀ شروع بهار نیست.
در ابتدا می خواستم در مورد پخش تصاویر حرم قبر پرستی و بت پرستی رضا و کفترهایش از شبکه های ایرانی و دعای سال نو تازی که تلفظ آن گلو آدم رو به درد می آورد و متاسفانه هم به اشتباه مرسوم شده بنویسم اما از این قضایا می گذرم و آغاز بهار سر مست،نوروز خوش مشرب و سال نو را تبریک میگویم...به امید روزی که جشن های شاد جای چس ناله ها و مجالس عزا و گریۀ این امام و آن امام را بگیرد..
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر